Fan fiction tamamiya
(Tamamori yuta x Miyata toshiya)
ท่ามกลางคืนวันและเวลาที่เหน็บหนาวของหิมะในโตเกียว เป็นเวลาเที่ยงคืนเศษ บนท้องถนนและตามร้านค้าที่เคยคลาคล่ำไปด้วยเหล่ายานพาหนะและผู้คน บัดนี้ได้พากันกลับเข้าที่พำนักพักผ่อน หากย่ำเท้าออกจากบ้านไปตามทางเดินในเวลานี้ นอกจากทางเดินยาวปูด้วยพรมสีขาว ปรากฏร่างๆหนึ่งซุกกายอยู่ในผ้านวมผืนใหญ่ข้างๆโรงอบขนมปัง ที่ข้างๆกายนั้นมีตะกร้าใบใหญ่ มองเผินๆจะเห็นเหมือนเศษไม้เล็กๆนับไม่ถ้วนอยู่ในนั้น ใบหนัาสวยขาวจัดแข่งกับหิมะเอ่ยพร้อมกับไอหนาวที่ออกมาด้วย ริวฝีปากขาวซีดสั่น
"ไม้ขีดไฟครับ ไม้ขีดไฟมั้ยครับ?" เขาได้แต่พูดประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมาตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้น จนบัดนี้มันลาลับเข้าขอบฟ้าไปแล้ว ทว่าวันนี้ดูท่าจะไร้โชคสำหรับเขา จำนวนไม้ขีดไฟยังไม่พร่องลงไปเลย ความหนาวเหน็บใจแทบสิ้น ทำท้องแสบไปทุกส่วนด้วยความหิวกระหายในรสชาติของขนมปังอบใหม่ๆ เขาชะโงกหน้าไปตรงหน้าต่างของโรงอบขนมปัง แล้วก็รีบเบือนหน้าหนี ในนั้นทั้งอบอุ่นและขนมปังก็น่าอร่อยเสียเหลือเกิน เขากลับมานั่งพิงกำแพงแผ่นหลังหันตรงข้ามกับโรงอบขนมปัง
"ถ้ามีขนมปังอุ่นในมือนี่ก็ดีเหมือนกันนะ..."
ทันใดนั้นก็มีบางอย่างแล่นเข้ามาในหัวของเขา มือบางซีดค่อยๆหยิบไม้ขีดไฟในตะกร้าขึ้นมา แล้วมันก็ถูกจุด ชายหนุ่มมองเห็นขนมปังในเปลวไฟนั้น เขาสาบานว่าตัวเองได้กลิ่นความหอมของแป้ง กลิ่นเนยที่เพิ่งอบเสร็จใหม่ๆในขนมนั่น และเขาก็ลงมือบิกิน
"กินนี่สิ.." จู่ๆก็มีขนมปังก้อนใหญ่ยื่นลงมาเหนือศีรษะ ชายหนุ่มรีบเงยหน้าขึ้นมอง สายตาของเขาไปต้องกับรอยยิ้มกว้าง เขาไม่สามารถเห็นอะไรบนใบหน้าของอีกฝ่ายได้นอกจากยิ้มใหญ่ๆนั่น
...
"ขอบ.. ขอบคุณ" เขาเอ่ยปากขณะที่ตัวเองกำลังฝืนกับลมหนาวที่กระทบตัวครั้งแล้วครั้งเล่า ทันใดนั้นเองที่เขารู้สึกว่าตัวเองอุ่นขึ้น มีอ้อมกอดใหญ่ๆเข้ามาประคองร่างไว้ก่อนจะสิ้นสติลงในอ้อมแขนนั้น หากตาย ก็ขอให้ตายในที่อุ่นๆแบบนี้ก็ยังดี!
เมื่อเห็นอีกฝ่ายหลับไปในอ้อมแขนตน รอยยิ้มอ่อนโยนผุดขึ้นบนใบหน้าเล็กน้อย เขาค่อยๆช้อนตัวร่างบางขึ้นให้กระชับกับแผ่นอก นอนไปเถอะ นายทรมานมาหลายวันแล้ว เขาคิด หลังจากที่ตัวเองคอยเฝ้าติดตามร่างบางมาหลายวันเช่นกัน
"อือออ"
อืมม แจ้บๆ หะหิวน้ำ.. ทำไมคอถึงได้แห้งแบบนี้นะ ทามาโมริค่อยๆลืมตาขึ้น นี่มันอะไรกัน โลกหมุนเร็วขึ้นสามเท่ารึไงนะ เขาลุกขึ้นเดินสะลึมสะลือลงไปยังครัวข้างล่าง
"เอ๊ะ" เขาอุทานอย่างฉงน
ทำไมไม่มีบันได?
ทำไมห้องครัวอยู่ข้างห้องนอนวะ?
ชายหนุ่มหันขวับกลับไปยังห้องนอนตัวเอง ก่อนผงะถอยออกห่างราวกับพบเจอสิ่งประหลาดเข้า
นี่ไม่ใช่ห้องตูนี่หว่า!
ระหว่างที่กำลังสับสนอยู่นั้นเอง ร่างอีกร่างก็เดินถือถาดออกมาจากห้องครัว บนถาดมีถ้วยใบหนึ่งส่งกลิ่นหอมๆชวนหิวมาด้วย
"โอ๊ะ ตื่นแล้วเหรอๆ พอดีเลย ฉันเพิ่งทำโจ๊กไข่หมูสับเสร็จ หิวสินะมากินสิ"
"ไม่..." ชายหนุ่มมองหน้สพ่อครัว ทว่าก่อนที่จะได้ปฏิเสธ ท้องเจ้ากรรมก็ทำการชักโครกตัวเองขึ้น พ่อครัวหนุ่มมองหน้าพลางหัวเราะอย่างอารมณ์ดีและเอ่ยปากเชื้อเชิญ
"มากินสิ ท่าทางไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้วสินะ"
"..."
"นั่งลงๆสิ ยืนมันเมื่อยนา^^" พูดเสร็จก็จับไหล่คนตรงหน้ากดให้นั่งลง ผู้เพิ่งได้ขัดขืนอยู่แต่ก็ยอมนั่งลงตามในที่สุด และเริ่มลงมือกินข้าว
...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น