☆☆☆☆1語☆☆☆☆
Happy Birthday Miyachi!
อะแฮ่ม อะแฮ่ม~ ~
ทามาโมริ ยูตะ เองคร้าบบ ผมในโหมดอเลิร์ทแบบนี้เึยเห็นกันรึเปล่า? จริงๆทามะจังของทุกคนน่ะ ใจดี อ่อนโยน เท่ หล่อ หน้าตาดีตลอดเวลาใช่ม้าา ~
เพียงขอแค่วันนี้วันเดียวนะครับ วันนี้วันเดียวที่จะขออเลิร์ทอย่างหล่อๆ เพราะวันนี้เป็นวันพิเศษครับ! รู้มั้ยว่าวันนี้วันอะไร? อืมม มันไม่หนุกก็ตรงที่คุณอ่านชื่อตอนแล้วนี่สิ-_-
ใช่แล้ว! วันนี้วันเกิดมิยะตะล่ะ ><~
ผมตื่นเต้นกว่าทุกวันเลยนะ รู้มั้ยว่าทำไม ก็เพราะหมอนี่แก่ขึ้น มีรอยเหี่ยวย่นมากขึ้นนี่น่ะสิ ฮ่าๆๆ
แต่ผมจะแกล้งลืมล่ะ... ไม่ต้องตั้งคำถามนะว่าทำไม เพราะรู้กันอยู่แล้งว่างานอดิเรกของผมก็คือการแกล้งมิยะตะ คึๆ โดยเฉพาะมิยะตะที่แก่อีกปีนี่ ชอบมากกก
วันนี้ผมตื่นเช้ากว่าปกติ แต่นอนเล่นอยู่บนเตียง ปล่อยให้คิดว่ายังไม่ตื่น ให้มิยะเดินเข้ามาปลุกเหมือนทุกๆที..
"ทามะจัง! ถ้าไม่ตื่นตอนนี้นายได้กินข้าวเย็นทีเดียวแน่"
มาแล้วๆ มิยะของผมเดินเข้ามาในห้องแล้วเขย่าตัวผมที่ซุกในผ้าห่มมิดหัว ผมแกล้งนิ่งหลับสนิท
"เฮ้! จะโดดงานเหรอไง? วันนี้มีถ่ายแมกนะ"
"..."
เสียงเงียบไป จนชักอยากจะลืมตาดูชะมัดว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วผมก็แทบสะดุ้งเมื่อเสียงนาฬิกาปลุกไขลานแสนเชยซึ่งมิยะไปหยิบมาไขลานจากที่ไหนไม่รู้ให้มันดังข้างหู
เหอะ เล่นกันแบบนี้สินะ ได้!
ตุบ!!
และแล้วผมก็ทำเป็นพลิกตัวอย่างแรง จนมิยะที่ยืนถือนาฬิกาข้างหลังใส่หูผมอยู่ตกใจหงายหลังไปกระแทกกับพื้นอย่างแรง
"โอ้ย.." เขาร้อง ทำผมแอบยิ้ม แกล้งกันดีนัก ต้องเอาคืนให้เข็ด
ตุบ!!
ผมกลิ้งตัวเองลงไปทับกับตัวเขาที่กองอยู่ก่อนข้างล่าง แต่ดูเหมือนตัวจะหนักไปนิด พอตกลงไปเลยจุกไปสองวิ
"โอ่ย ลุกขึ้นได้มั้ยทามะ!" มิยะร้องบอกพยายามดิ้นให้ตัวเองหลุดจากการทับของผม
พอตัวหายจุกผมก็นอนกางแขนขาแผ่ออกทันทีราวกับจะกักร่างข้างล่างไม่ให้ออกไปไหน ยิ่งเขาดิ้นเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งกดตัวเองทับลงไปเท่านั้น
"อื้มม ~"ผมทำเสียงอย่างสบายอารมณ์ประหนึ่งตัวเองกำลังฝันดี ดีจริงๆแหละ ได้แกล้งมิยะตะเนี่ย
"ตื่นซักทีสิ ไอ้คนขี้เซา!" เขาทั้งดันและดิ้น เริ่มแรงขึ้นๆ แรงขึ้นเรื่อยๆ
สวบบบ
และในที่สุดผมก็รวบตัวคนข้างล่างมากอดไว้กับอกราวกับกำลังกอดหมอนข้างอย่างสบาย แอบลืมจานิดๆดูท่าทีและสีหน้าของคนในอ้อมแขน ตัวแข็งสนิทเลย! ฮะฮ่า!
เสียดายที่ไม่ได้เห็นหน้า หมอนี่เอาแต่ก้มหน้างุด เซ็งจัง กระตุ้นอีกหน่อยดีกว่า~ ผมเอาหน้าตัวเองก้มลงไปซุกกับผมมิยะ แล้วดมกลิ่นแชมพูบางเบา พระเจ้า! กลิ่นนี่มีอิทธิพลมากจริงๆ มันชักจะทำให้อยากตื่นขึ้นมาจริงๆแล้วแฮะ ตื่นขึ้นมาเพื่อดมไปทั่วตัว...
เพราะยังไม่ได้ตื่นขึ้นมาอย่างเปิดเผย สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ก็คงมีแค่กอดรัดหมอนี่ให้แน่นขึ้น ให้แน่นขึ้น ให้มากขึ้น มากเท่ากับที่อยากพิสูจน์กลิ่นแชมพูและสบู่จากร่างหมอนี่ เอาให้สมใจอยากเลย
"โอ้ย!"
"หื้มม ~"
"ฉันรู้นะว่านายตื่นอยู่น่ะ..."
"..."ผมยังกอดเขาไว้เหมือนเดิม ไม่คลายไปไหน
"ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ"
"..." ผมก็ยังกอดไว้เหมือนเดิม แต่ครั้งนี้เริ่มแน่นขึ้น
"ถ้าไมีปล่อยจะนับถึงสามนะ"
"..." คราวนี้ยิ่งบีบรัดใหญ่ราวกับจะท้าทายคนตรงหน้า
"หนึ่ง"
ผมกอดแน่น
"สอง"
ผมบีบราวกับหมอนข้างอยู่ในแขน
"สะ..."
"โอ้ย!!"
"ตื่นอยู่จริงๆด้วย!"
"ทำบ้าอะไรของนายน่ะ หา!"
แผนพังแล้ว แผนพังเพราะโดนหมอนี่ทำลาย-_- ชิ ใครจะไปนึกว่าจู่ๆจะโดนกัดมือล่ะ! มีใครปกติที่ไหนเขากัดมือกัน!
แต่ถ้ารู้ว่าจะโดนกัดมือก่อน ให้ตายก็ไม่มีทางปล่อบหมอนี่หรอก เจ็บแค่มดกัด ตกใจหรอก!
"จริงๆเลย ถ้าตื่นแล้วก็น่าจะบอกกันดิ จะให้ปลุกอีกทำไมก็ไม่รู้ นอนกินบ้านกินเมืองชะมัด" พอได้ทีหลังจากที่ตัวเองลุกขึ้นออกมาจากแขนผมได้ นายมิยะตะก็บ่นใส่จนหูฟังเกือบไม่ทัน
"นึกว่าจะชอบซะอีก ได้นอนในอ้อมแขนของหนุ่มหล่อเลยนะ ^^" ผมเขยิบเข้าไปเย้าใกล้ๆ
"พะพอเลย.. นายเกิดปีม้านี่ ไหงมารักชาวบ้านเขา ไม่ได้เป็นงูสักหน่อย!"
"..." บอกตามตรง ผมกำลังสับสนว่าที่หมอนี่พูกมันคือมุขรึเปล่า ถ้าเป็นมุขจะได้ต่อมุข แต่ไอ้พูดแบบนี้ จะต่อยังไงดีวะ-O-;
"แป้กชะมัด" ผมพูดออกไปตรงๆตามที่ตัวเองคิด
"ว่าใครแป้ะฮะ นายมันสมองช้าต่อมุขไม่ทันเองต่างหากเล่า" นี่เขากำลังว่าผมสมองช้าอยู่ใช่มั้ยน่ะ?
"นายแป้กเองแล้วมาโทษคนอื่นเค้าต่างหาก!"
"ข้ออ้างของคนสมองช้าก็เป็นแบบนี้ล่ะนะ!"
"สมองฉันปกติ แถมเร็วอีกด้วย!" เชากำลังเริ่มทำผมหงุดหงิดและอารมณ์เสียแล้วนะ
"หา เมื่อกี้ไม่ขึ้นเสียง ทีนี้มาขึ้นเสียงเหมือนปกติ สมองช้าจริงด้วย!"
"บอกว่าสมองเร็วไงเล่า!"
"ดื้ออีกแน่ะ..."
หมับบบ
ก่อนที่จะให้คนตรงหน้าเถียงน่าหงุดหงิดอารมณ์ต่อ ผมก็คว้าหมับเข้าที่แขนแล้วดึงร่างนั้นเข้ามาประกบริมฝีปากลงไป
ร่างนั้นแข็งสนิท พนันว่าวิญญาณน่าจะลอยกลับบ้านที่คานางาวะไปแล้วล่ะนะ หึ เมื่อกี้อยากกัดมือทำเราตกใจก่อนทำไมล่ะ ถึงเวลาเอาคืนให้มันรู้ซะบ้างแล้ว
ผมค่อยๆถอนริมฝีปากออก มองลึกเข้าไปในดวงตาของคนตรงหน้า ยิ้มเบาๆ(แบบที่คิดว่าหล่อสุดแล้ว)ให้
"สุขสันต์วันเกิดนะคุณมิยาตะ♥︎"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น